فتق ديسك
استخوان ها (مهره ها) كه ستون فقرات پشت ما را مي سازند توسط ديسك هاي كوچكي محافظت مي شوند. اين ديسك ها گرد و تخت هستند و لايه بيروني سخت (حلقوي) دارند كه يك ماده ژله مانند به نام هسته را احاطه مي كنند. ديسك ها بين هر يك از مهره ها در ستون فقرات قرار گرفته اند و به عنوان كمك فنر )ضربه گير) براي استخوان هاي ستون فقرات عمل مي كنند. رباط هاي ضخيم متصل به مهره ها مواد ديسك را در محل نگه مي دارد.
فتق ديسك (كه به آن در رفتگي يا پارگي ديسك هم گفته مي شود) قطعه اي از هسته ي ديسك است كه به علت پارگي يا در رفتگي و تحت فشار از حلقه خارج شده و وارد كانال نخاعي مي شود. ديسك هايي كه دچار فتق مي شوند معمولا در مراحل اوليه انحطاط هستند. كانال نخاعي داراي فضاي محدودي است كه براي عصب نخاعي و قطعه ديسك بيرون زده و جابجا شده ناكافي است. بدليل اين جابجايي، ديسك بر اعصاب نخاعي فشار آورده و اغلب توليد درد مي كند كه ممكن است شديد باشد.
فتق ديسك مي تواند در هر قسمتي از ستون فقرات رخ دهد ولي در كمر (ستون فقرات لومبار) بيشتر رايج است و در گردن (ستون فقرات سرويكال) نيز رخ مي دهند. منطقه درد بستگي به بخشي از ستون فقرات كه متاثر است، دارد.
علل فتق ديسك
فشار يا آسيب بيش از حد ممكن است منجر به فتق ديسك شود. با اين حال، مواد ديسك به طور طبيعي با گذر سن رو به انحطاط مي گذارد و رباط هايي كه آن را در جاي خود نگه مي دارند شروع به تضعيف مي كنند. با پيشرفت انحطاط، كشش يا پيچ خوردگي نسبتا جزئي مي تواند منجر به پارگي ديسك شود.
برخي افراد ممكن است نسبت به مشكلات ديسك آسيب پذيرتر باشند و در نتيجه، از فتق ديسك در مكان هاي مختلف در امتداد ستون فقرات رنج ببرند. تحقيقات نشان داده است كه زمينه براي فتق ديسك ممكن است در خانواده وجود داشته باشد، و چند عضو در خانواده را تحت تاثير قرار دهد.