همي فاسيال اسپاسم
اين بيماري خيلي شايع نيست ولي نادر هم نيست . اين بيماران دچار انقباضات غير ارادي و مكرر نصف صورت خود هستند. اين بيماري تيك نيست و بيمار نمي تواند اگر بخواهد دقايقي كاملا آنها را كنترل نمايد.
تفاوت همي فاسيال اسپاسم با تيك
در تيك ما نمي گوييم حركات غيرارادي هستند بلكه شخص بنا به عادت يا استرس يك حركتي را بسيار تكرار ميكند بطوريكه به شكل يك عادت ناخواسته هم در مي آيد.
اگر به فرد دچار تيك بگوييم اين حركت را تكرار نكن ميتواند دقايق يا حتي ساعاتي آنها را تكرار نكند اما در همي اسپاسم اين امر مقدور نيست.
حتي در موارد پيشرفته و نسبتا شديد در خواب هم تكرار ميشود و شما ميتوانيد با مشاهده اين انقباضات در صورت بيمار در زمان خواب عميق آن را از تيك متمايز كنيد.
عملكرد همي فاسيال اسپاسم
اين بيماري اغلب از يك قسمت صورت شروع ميشود كه بيشتر از ناحيه يك چشم است.
بيمار در طرف مبتلا پلك بيشتري ميزند و اگر دقت كنيد چشم مبتلا به اندازه طرف سالم باز نميشود (مثل اينكه فرد چشمك ميزند). به اشتباه ممكن است بگويند افتادگي پلك دارد ولي اگر دقت شود ميبينيد كه پلك شل و افتاده نيست بلكه منقبض و جمع شده است و موقع انقباض با دست هم باز نمي شود. سپس انقباضات به اطراف دهان هم كشيده شده و صورت هم در آنطرف جمع و منقبض ميشود و به اصطلاح صورت كج ميشود.
در روزهاي اول ابتلا ممكن است گاهي خود به خود برطرف شود ولي معمولا روز به روز بيشتر مي شود . انتشار اين انقباضات گاهي به گردن و اطراف گوش و حتي پوست پيشاني و جلو سر هم در همان طرف منتشر ميگردد.
برخلاف فلج نيمه صورت يا بلز در اين حالت خطر مهمي متوجه شخص نيست بلكه از جهت زيبايي و ناخوشايندي چهره اهميت دارد.
اين بيماري درد يا بي حسي در صورت ندارد. علائم ديگر مانند دوبيني و تهوع و مشكل بلع همراه ندارد. اختلال واضحي در تكلم ايجاد نمي شود.
علت اين بيماري وجود يك شريان در كنار عصب صورتي و وارد شدن فشار ناشي از ضربانات اين شريان بر عصب است. اين تماس اغلب در داخل مغز و محل خروج عصب از ساقه مغز است.
همي فاسيال اسپاسم
اين بيماري خيلي شايع نيست ولي نادر هم نيست . اين بيماران دچار انقباضات غير ارادي و مكرر نصف صورت خود هستند. اين بيماري تيك نيست و بيمار نمي تواند اگر بخواهد دقايقي كاملا آنها را كنترل نمايد.
تفاوت همي فاسيال اسپاسم با تيك
در تيك ما نمي گوييم حركات غيرارادي هستند بلكه شخص بنا به عادت يا استرس يك حركتي را بسيار تكرار ميكند بطوريكه به شكل يك عادت ناخواسته هم در مي آيد.
اگر به فرد دچار تيك بگوييم اين حركت را تكرار نكن ميتواند دقايق يا حتي ساعاتي آنها را تكرار نكند اما در همي اسپاسم اين امر مقدور نيست.
حتي در موارد پيشرفته و نسبتا شديد در خواب هم تكرار ميشود و شما ميتوانيد با مشاهده اين انقباضات در صورت بيمار در زمان خواب عميق آن را از تيك متمايز كنيد.
عملكرد همي فاسيال اسپاسم
اين بيماري اغلب از يك قسمت صورت شروع ميشود كه بيشتر از ناحيه يك چشم است.
بيمار در طرف مبتلا پلك بيشتري ميزند و اگر دقت كنيد چشم مبتلا به اندازه طرف سالم باز نميشود (مثل اينكه فرد چشمك ميزند). به اشتباه ممكن است بگويند افتادگي پلك دارد ولي اگر دقت شود ميبينيد كه پلك شل و افتاده نيست بلكه منقبض و جمع شده است و موقع انقباض با دست هم باز نمي شود. سپس انقباضات به اطراف دهان هم كشيده شده و صورت هم در آنطرف جمع و منقبض ميشود و به اصطلاح صورت كج ميشود.
در روزهاي اول ابتلا ممكن است گاهي خود به خود برطرف شود ولي معمولا روز به روز بيشتر مي شود . انتشار اين انقباضات گاهي به گردن و اطراف گوش و حتي پوست پيشاني و جلو سر هم در همان طرف منتشر ميگردد.
برخلاف فلج نيمه صورت يا بلز در اين حالت خطر مهمي متوجه شخص نيست بلكه از جهت زيبايي و ناخوشايندي چهره اهميت دارد.
اين بيماري درد يا بي حسي در صورت ندارد. علائم ديگر مانند دوبيني و تهوع و مشكل بلع همراه ندارد. اختلال واضحي در تكلم ايجاد نمي شود.
علت اين بيماري وجود يك شريان در كنار عصب صورتي و وارد شدن فشار ناشي از ضربانات اين شريان بر عصب است. اين تماس اغلب در داخل مغز و محل خروج عصب از ساقه مغز است.
درمان همي فاسيال اسپاسم
اين بيماري متاسفانه درمان دارويي موثري ندارد و داروها اغلب عوارض بيشتري دارند.
تزريق بوتاكس در موارد خفيف و محدود به اطراف چشم و لب موثر است و برخي بيماران به همين درمان اكتفا كرده و راضي ميشوند ولي در موارد شديد و به خصوص در مواردي كه بوتاكس هم نتيجه خوبي نمي دهد جراحي مي تواند بسيار موثر باشد.
البته بايد يادآوري شود كه ابتدا لازم است با انجام ام آر آي از وجود ضايعات توموري يا فشارنده عصب صورت در مغز خاطر جمع شويم.
ما اين بيماران را مورد عمل جراحي دكمپرسيون ميكروواسكولار قرار مي دهيم. در اين عمل نيز بين عصب و شريان فشارنده عصب چربي، عضله يا بهتر از آنها مقداري نوار تفلون قرار داده مي شود و ديگر شريان با عصب تماس پيدا نميكند. در دستان جراحي كه اين عمل را بكرات انجام داده عارضه مهمي مشاهده نخواهد شد.اين جراحان جراحان مغزي هستند كه به اصطلاح دوره هاي تكميلي آموزش جراحي قاعده جمجمه را ديده اند و اين اعمال را بيشتر انجام داده اند.
از عوارض جراحي اين بيماري ميتوان به كاهش شنوايي اشاره كرد كه به دليل نزديك بودن عصب شنوايي و عروق آن به عصب صورتي است. البته با مونيتورينگ شنوايي حين عمل اين عارضه كمتر ديده ميشود و ما خيلي بندرت ديده ايم.